ประเทศไทยมีประชากรทั้งหมด 66,061,000 คน ข้อมูล ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2566 แบ่งตามจังหวัด ดังนี้
- กรุงเทพมหานคร จำนวน 5,494,932 คน
- นครราชสีมา จำนวน 2,630,058 คน
- อุบลราชธานี จำนวน 2,572,561 คน
- ชลบุรี จำนวน 2,564,707 คน
- เชียงใหม่ จำนวน 2,136,272 คน
จากข้อมูลดังกล่าว จะเห็นได้ว่าจังหวัดที่มีประชากรมากที่สุดในประเทศไทยในปี 2566 คือ กรุงเทพมหานคร มีจำนวนประชากรถึง 5,494,932 คน รองลงมาคือจังหวัดนครราชสีมา จังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดชลบุรี จังหวัดเชียงใหม่ และจังหวัดสมุทรสาคร
ปัจจัยที่ทำให้จังหวัดเหล่านี้มีประชากรหนาแน่น มีหลายประการ เช่น
- เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและการค้า ทำให้มีผู้คนจากต่างจังหวัดเข้ามาทำงานและตั้งถิ่นฐานอยู่เป็นจำนวนมาก
- เป็นศูนย์กลางการศึกษา ทำให้มีนักศึกษาจากต่างจังหวัดเข้ามาศึกษาเล่าเรียน
- เป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยว ทำให้มีนักท่องเที่ยวจากต่างประเทศและในประเทศเข้ามาท่องเที่ยวเป็นจำนวนมาก
การมีประชากรหนาแน่น ย่อมส่งผลดีและผลเสียต่อการพัฒนาประเทศ ในด้านบวก การมีประชากรหนาแน่น ย่อมทำให้เศรษฐกิจของประเทศเติบโตได้มากขึ้น เพราะทำให้มีกำลังซื้อและกำลังแรงงานมากขึ้น นอกจากนี้ การมีประชากรหนาแน่น ยังทำให้ประเทศมีบทบาทสำคัญในเวทีโลกมากขึ้นอีกด้วย
แต่ในด้านลบ การมีประชากรหนาแน่น ย่อมทำให้ประเทศต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆ เช่น ปัญหาสิ่งแวดล้อม ปัญหาการจราจร ปัญหาความแออัด และปัญหาความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม
รัฐบาลและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงควรให้ความสำคัญกับการพัฒนาประเทศในทุกมิติ เพื่อแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากการมีประชากรหนาแน่น
